Ten fragment Ewangelii przypomina nam o fundamentalnej prawdzie: nasze czyny mówią więcej niż nasze słowa. Możemy nazywać siebie wierzącymi, możemy nawet deklarować swą wiarę publicznie, ale czy nasze życie naprawdę odzwierciedla te słowa?
Czy w chwilach, w których nasza wiara jest wystawiana na próbę potrafimy być prawdziwie świadkami Chrystusa? Czy potrafimy wybaczać? Czy próbujemy zrozumieć drugiego człowieka zanim go ocenimy? Bóg jest miłosierny i chce, abyśmy byli do Niego podobni. Nasze codzienne czyny powinny promieniować miłością, troską i zrozumieniem. To one najlepiej świadczą o naszej wierze.
Może zastanawiasz się, czemu nie udało ci się zarazić swoją wiarą innych. Może twoje własne dzieci są daleko od wiary. Zastanów się, czy nie tylko słowem, ale także swoim życiem i postępowaniem pokazujesz innym czym jest Dobra Nowina. Jesteśmy powołani do bycia światłem dla innych, a nasze życie jest największym kazaniem, jakie możemy wygłosić.
Módlmy się wspólnie o siłę i łaskę, aby nasze życie było pełne uczynków, które zgodne są z naszą wiarą. Niech Duch Święty nas prowadzi i daje nam mądrość w trudnych chwilach.
