Nasze oceny, nasze ludzkie kryteria są niedoskonałe. Bóg posługuje się tą niedoskonałością, by ukazać swoją doskonałą moc. Gdy czujesz się mały, niemocny, być może Bogu jest właśnie wtedy najłatwiej kształtować twoje serce i przekształcać twoje życie.
Odkryjemy nieskończoną wartość w naszej „głupocie” i „słabości”, gdy zdamy sobie sprawę, że jest w tym miejscu przestrzeń dla Boga. Tam, gdzie kończy się nasza siła, zaczyna się Jego moc. I On – najwspanialszy malarz – najpiękniej maluje na płótnach naszych niedoskonałości.
Otwórzmy się zatem pełnie na działanie Boże, przyjmijmy nasze ograniczenia z pokorą i ufnością. Nie lękajmy się być małymi w oczach świata, gdyż dla Boga jesteśmy wielcy, właśnie przez naszą skromność i gotowość do przyjęcia Jego miłości.
